خداپناهی که به تازگی بازی در یک فیلم پلیسی-جاسوسی را به اتمام رسانده است در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «برای تولید آثار در ژانر پلیسی باید ابزار مناسب آن را فراهم کرد چرا که ممکن است خیلی از فیلم نامه ها در زمان نگارش خوب و بکر باشند اما در مرحله تصویر سازی، آن کیفیت نگارشی را نداشته باشند، ضعف ما در بخش فیلم نامه نیست بلکه در تصویرسازی صحنه های آن است.»

بازیگر فیلم «ارتفاع پست» در ادامه بیان داشت: «سینمای امروز سینمای ریاضی است، فقط صرف بهره مندی از یک استعداد نسبی هنری نمی توان کار را پیش برد، باید حتما بر این حرفه مسلط باشیم و با تکنیک و تخصص به این حرفه نگاه کنیم.»

خداپناهی که در کنار بازیگری در دانشگاه آزاد هنر و معماری به تدریس بازیگری مشغول است در ادامه بیان داشت: «زمانی فیلم نامه ای نوشته می شد و آن را با ۳-۴ بازیگر در یک آپارتمان تولید می کردند و مخاطب خاص خودش را هم داشت، اما در حال حاضر مخاطب ایرانی چنین فیلمی را نگاه نمی کند و نمی خواهد چرا که سطح توقعش بالا رفته است و تولیدات سینمایی باید بر اساس سطح نیاز مخاطب پیش برود.»

وی با بیان مقایسه سینمای ایران با سینمای دیگر کشورها در میزان تولیدات سینمایی بیان داشت: «دیگر سینماهای دنیا سالانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ فیلم تولید می کنند که براساس قراردادهایشان ۷-۸ درصد به شرکت های تولید کننده اثر، سود بازمی گردانند، چرا که این شرکت ها یک بخش تبلیغاتی برای ارتقای فرهنگ یا تبلیغات فرهنگی خودشان دارند که آن هم به سیاست های کلان فرهنگی کشورشان بازمی گردد. حتی در کنار این شرکت ها یکسری سازمان های خصوصی وجود دارد که سرمایه ها را نگه می دارند.»

وی با بیان این مسئله که جذب مخاطب در سینما یک بحث تخصصی است و باید براساس مطالعات جامعه شناسانه و روان شناسانه انجام شود، افزود: «وقتی هزینه تولید اثر به سینما بازمی گردد مشخص است که آن سینما می تواند به تولیدات خود ادامه دهد. باید زمینه و بستر فروش فیلم فراهم شود که آن وابسته به تبلیغات فیلم است. بحث تبلیغات در ایران کم رنگ است در حالی که در دیگر کشورها برای آن اتاق فکر تشکیل می دهند.»

خداپناهی ضمن بیان اینکه در سینمای ایران شرکتی که به مانند دیگر کشورها در تولیدات سینمایی از آن حمایت کند نداریم و فیلم هایمان بیشتر به صورت حجره ای تولید می شوند تا حساب شده، بیان داشت: «باید بر اساس فیلم نامه، کارگردان و بازیگر انتخاب شود؛ چیزی بر خلاف رویه ای که در سینمای الان جاری است. دلیل آن هم بومی بودن سینمای ماست. زمانی می توانیم در جهان عرضه اندام کنیم که به صورت حرفه ای وارد بازار رقابت با تولیدات دیگر کشورها شویم.»

بازیگر سریال «برای آخرین بار» ضمن بیان اینکه حضور برخی از فیلم های ایرانی در جشنواره های خارجی دلیلی بر جهانی شدن سینمای ما نیست، افزود: «تماشاچی باید بلیط تهیه کند و فیلم را ببیند؛ فیلم باید توسط فروش بلیط دیده شود و نه فقط صرف حضور آن در برخی از جشنواره ها؛ این مسئله بسیار مهمی است که متاسفانه در سینمای ایران وجود ندارد و یا حداقل خیلی کم رنگ است.»

وی با بیان این نکته که با یک برنامه ریزی دقیق و حساب شده می توانیم مخاطب را به سینما و هنر تصویری بازگردانیم، اظهار داشت: «در سالهای گذشته بازتاب و انعکاس کارهایمان را در طول روز به دلیل برخورد با مردم می دیدیم، اما الان مردم به من می گویند چرا کم کار شده اید؟ این درحالی است که یک سریال ۳۵ قسمتی با بازی من از تلویزیون در حال پخش است؛ مردم ما قسمت ۳۰۰ سریال های ترکی را دنبال می کنند اما نمی دانند که از تلویزیون ملی کدام سریال در حال پخش است! این زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود.»

وی در پایان درباره تازین فعالیت های خود گفت: «به تازگی بازی در فیلمی با عنوان «اسم رمز، خیانت» به کارگردانی سعید عالم زاده را به اتمام رسانده ام که قرار است برای مجوز اکران عمومی آن در سینماها اقدام شود.»